Οι πέτρινοι φάροι πάντοτε ασκούσαν μια αινιγματική γοητεία στους ανθρώπους, αποτελώντας πηγή έμπνευσης για λογοτέχνες και εικαστικούς. Αυτή η αίσθηση οφείλεται στην σαγηνευτική αύρα τους, με την οποία περιβάλλονται στις τρικυμιώδεις θαλασσινές παραδόσεις όλους του κόσμου.

Μια τέτοια περίπτωση αποτελεί ο εμβληματικός φάρος επί του απόκρημνου βραχώδους ακρωτηρίου Μελαγάβι, γνωστόν και ως «Φάρος Ηραίον» (από τον αρχαίο ναό της Ηρας που βρίσκεται κοντά του) βρίσκεται στη βόρεια είσοδο του όρμου της Κορίνθου και τον χωρίζει από τον κόλπο των Αλκυονίδων. Οδηγεί τα πλοία που πλέουν στον Κορινθιακό και κινούνται προς το λιμάνι και τη διώρυγα της Κορίνθου.

Ο Φάρος Μελαγκάβι λειτούργησε για πρώτη φορά το 1897 με πηγή ενέργειας το πετρέλαιο. Κατά την διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου παρέμεινε σβηστός και λειτούργησε πάλι το 1947. Το 1982 ο φάρος ηλεκτροδοτήθηκε, αντικαταστάθηκαν τα μηχανήματα πετρελαίου ενώ από το 2001 χαρακτηρίστηκε ως διατηρητέο μνημείο.

Η τοποθεσία του φάρου Μελαγκάβι εμφανίζει και έντονο περιηγητικό ενδιαφέρον, καθώς στην νότια πλευρά του ακρωτηρίου και περιμετρικά ενός γραφικού ορμίσκου, εντοπίζονται τα κατάλοιπα  ενός σημαντικού αρχαιοελληνικού ιερού αφιερωμένου στην θεά Ήρα, που λατρεύονταν εδώ ως «Ακραία».

Τα τελευταία χρόνια κατά την Παγκόσμια Ημέρα Φάρων οι επισκέπτες έχουν τη δυνατότητα να ενημερωθούν για τη σημασία των φάρων και των υπολοίπων ναυτιλιακών βοηθημάτων στη ναυσιπλοΐα καθώς και για την προσφορά των φαροφυλάκων. Η Παγκόσμια Ημέρα Φάρων καθιερώθηκε το 2003 με πρωτοβουλία της Διεθνούς Ένωσης Φαροφυλάκων και γιορτάζεται κάθε χρόνο την τρίτη Κυριακή του Αυγούστου, σύμφωνα με ανακοίνωση του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού