Οι τοιχογραφίες 

Ο ναός είναι ολόσωμα αγιογραφημένος με αξιόλογης τεχνοτροπίας τοιχογραφίες που περιλαμβάνουν αφηγηματικές σκηνές, παραστάσεις του Δωδεκαόρτου, ζώνες με σειρές ολόσωμων αγίων και διακοσμητικές ταινίες, έργα άγνωστου αγιογράφου με χρονολογία αποπεράτωσης του εικονογραφικού του έργου κατά το έτος 1750. O αγιογράφος εικονογραφεί προσηλωμένος και πιστός στη μακραίωνη εκκλησιαστική ζωγραφική παράδοση και στις αρχές της ύστερης μεταβυζαντινής τέχνης που είναι τέχνη λειτουργική, τέχνη στενά συνδεδεμένη με το δόγμα και τη λατρεία της ορθόδοξης εκκλησίας.

Το έργο του με τις ζωηρόχρωμες παραστάσεις και τις ασκητικές μορφές, έχει ύφος λαϊκό και απλοϊκή τεχνική, χαρακτηριστικά της ζωγραφικής των μονόχωρων μικροναών της υπαίθρου την εποχή αυτή. Στοχεύει όμως με τη ζωγραφική του να «διδάξει» τον αμόρφωτο λαό – που επιβιώνει στις αντίξοες συνθήκες της Τουρκοκρατίας – και να τον αφυπνίσει, επιδιώκει να διατηρήσει την ορθή πίστη του, να καλλιεργήσει τη θρησκευτική του συνείδηση και να προκαλέσει το έντονο θρησκευτικό συναίσθημα στις καρδιές των ανθρώπων που συναθροίζονταν εδώ στα δύσκολα χρόνια της δουλείας, αναζητώντας πηγές άντλησης πνευματικής δύναμης και ψυχικής ανάτασης.

Ο Θεραπευτής Άγιος

Ο ναός συνδέθηκε στενά με τη ζωή των ανθρώπων της Περαχώρας σε παλαιότερες εποχές. Οι Περαχωρίτες απέδωσαν στον Μυροβλύτη Άγιο θεραπευτικές ιδιότητες, η λαϊκή πίστη και δοξασία τον ανέδειξαν σε Άγιο «Θεραπευτή και Ιαματικό».

Η ζωντανή, προφορική παράδοση συγκεντρώνει στο εκκλησάκι πολλούς ανθρώπους που υποφέρουν από κάποιο νόσημα, αποζητώντας με πίστη τη θεραπεία τους στον Άγιο Δημήτριο.

Ιδιαίτερα – κατά τη χριστιανική αντίληψη των κατοίκων της περιοχής – ο Άγιος θεραπεύει τα άρρωστα μικρά παιδιά. «Στο εξωκκλήσι του Αγίου Δημητρίου, υπάρχει μία πέτρα με ένα βαθούλωμα στο κέντρο, όπου συγκεντρώνονται νερά της βροχής. Εάν κάποια μητέρα είχε άρρωστο το παιδί της έπαιρνε το παιδί με μία άλλη γυναίκα και αμίλητες έφθαναν  στο εκκλησάκι. Εκεί στέκονταν  στην πέτρα, η μία απέναντι στην άλλη, και περνούσαν το παιδί τρεις φορές και αφού το ράντιζαν με το νερό της βροχής, άλλαζαν τα ρούχα τα οποία αφήναν εκεί και αμίλητες επέστρεφαν.

Ο Στρατιωτικός Άγιος

Ο Άγιος Δημήτριος, ως στρατιωτικός άγιος και το μεταβυζαντινό του ναΰδριο στην Περαχώρα συνδέθηκαν και με την περίοδο λίγο πριν την αναχώρηση των στρατεύσιμων ανδρών της Περαχώρας. Μάθετε εδώ περισσότερα

Για να διαβάσετε την ολοκληρωμένη έρευνα του Νικολάου Γεωργίου με τίτλο ” ΤΟ ΜΕΤΑΒΥΖΑΝΤΙΝΟ ΝΑΫΔΡΙΟ
ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΠΕΡΑΧΩΡΑΣ” πατήστε